آیا چیزی به اسم "رابطه‌ی سالم" وجود دارد؟ آیا قواعدی وجود دارند که به صورت عمومی و همگانی بشود تعیین کرد و اگر در رابطه‌ای این قواعد صادق بود، اسم آن رابطه را رابطه‌ی درست و سالم بگذاریم و اگر وجود نداشت رابطه‌ی ناسالم، نامناسب و ...
چه چیزهایی باید وجود داشته باشند و چه چیزهایی نباید وجود داشته باشند تا یک رابطه "خوب" تلقی شود؟
فکر نمی‌کنم در روابط انسانی و اصولا تمامی مسائل انسانی بتوان به راحتی قانون کلی تعیین کرد. اما به هر حال از دید عده‌ای قواعد حداقلی برای تعریف یک رابطه‌ی درست، سالم و کامل وجود دارد.
بعضی از این قواعد که در بیشتر مقالات و نوشته‌ها و نظرات افراد و گروه‌های مختلف نسبتا یکسان هستند شامل موارد زیرند:
البته مورد آخر احتمالا نتیجه‌ی داشتن یک رابطه‌ی ایده‌آل است نه قاعده‌ی آن.
اما چقدر از این قواعد را می‌توان از یک رابطه انتظار داشت؟ چقدر به فرهنگ کشورها و قوم‌ها و نژادها برمی‌گردد و در چه حد جهانی هستند؟ تا چه حد باید در یک رابطه فداکاری کرد و صرفا برای خوشایند طرف مقابل کارهایی کرد که لزوما برای خود شخص شادی‌بخش نیستند (مورد سوم)؟ چقدر باید برای رابطه زمان گذاشت و چه میزان از زندگی را باید به دور از رابطه و صرفا در فضایی شخصی گذراند؟
بسیاری از این قواعد نسبی هستند و حتی به تعریف اشخاص برمی‌گردند، مثلا برای یک نفر حامی بودن معنای انجام دادن وظایف طرف مقابل را دارد، برای یکی صرفا کمک کردن، و برای یکی صرفا حمایت عاطفی‌ست. شاید در نظر گرفتن معنای خاص کاملا مربوط به طرفین یک رابطه باشد و همچنان بتوان این موارد را به عنوان کلیت در نظر گرفت. یعنی کلیتی که باید در زندگی هر شخصی بنشیند و با توجه به تعاریف خاص هر فرد، بتوان آن‌ها را به عنوان قاعده پذیرفت.
khob bod.